Dag Sinterklaasje

Ze keken er al weken naar uit en dan is het ineens voorbij. Raar toch! De kinderen worden in onze landen wekenlang in spanning gehouden, dan is die goeie ouwe man jarig, deelt zijn kadootjes uit en weg is ie. Hij zou best nog een paar dagen mogen blijven hangen. Als we hem dan nog eens zouden tegenkomen, dan kunnen de kinderen hem tenminste eens fatsoenlijk bedanken voor al het leuks en lekkers dat hij heeft gebracht. Maar goed, we begrijpen het ook wel. Die lange moet plaatsmaken voor die dikke ;) Nog even en het is tijd om de Kerstman degelijk te ontvangen, dus springt de Sint weer op zijn boot en vaart terug naar het heerlijke warme Zuiden. Schip Ahoy!
Vorige week hadden we al het geluk om de Sint in levende lijve te mogen ontmoeten in Nederland. Hij had niet alleen een pakje op het werk van oma achtergelaten, maar zelfs ook bij oma thuis! Daarna was het natuurlijk bang afwachten. Zou hij dan ook nog eens bij ons thuis langskomen? Dat is en blijft dé meest prangende vraag van begin december. De kinderen hebben mooie liedjes gezongen, al dan niet begeleid door een muziekinstrument. Lotte en haar hommel zijn weer opperbeste vriendjes en ze speelt er wondergraag op. Af en toe zetten ze hun schoen bij de haard en zongen ze braaf en mooi een liedje, uiteraard net voordat ze zouden gaan slapen. Dit jaar bleef het echter opvallend rustig op Sint-vlak en zowel Emma als Daan en Lotte kwamen geregeld teleurgesteld beneden. Dit gold ook voor zaterdagochtend 6 december. Nu hadden ze eigenlijk wel verwacht iets te vinden, maar tevergeefs. Ze lieten het niet direct aan hun hartje komen en we begonnen aan de ‘gewone’ race van de zaterdag: logopedie, volleybal, voetbal, mama ging ’s avonds nog hardlopen door het mooi verlichte centrum van Mechelen enzovoort. Opnieuw werd er zaterdagavond, net voor het slapengaan, mooi gezongen en muziek gespeeld.
Zondagochtend, 7 december intussen al (!), hadden we afgesproken om gezamenlijk naar beneden te gaan. Daan stond al wiebelend rond 8.30 uur aan het bed van papa en mama. Niet lang daarna ontmoetten we daar zusje Lotte. Lotte mocht de grootste zus wakker maken zodat we met z’n vijfjes op ontdekkingstocht konden gaan. Daar stonden we dan: allemaal in pyjama voor de deur van de woonkamer… klaar voor onze expeditie. We doen de deur open en zien… ja, niks eigenlijk. De schoenen zijn wel ietwat verschoven, maar verder ligt er niks. Emma zegt: ‘Ach, dan moet het gewoon ergens anders liggen!’ en begint te zoeken. Lotte is aandachtig en ziet dan toch iets bij de schoenen liggen. Ze legt (heel) voorzichtig haar knuffels aan de kant en haalt een speciale envelop onder de schoenen vandaan. Daan kan zijn teleurstelling niet verstoppen en zegt bijna hardop: ‘Aaarrgghh… wat moeten we nu met een stomme envelop?!’ Er blijkt een dvd in te zitten met een persoonlijke boodschap van de Sint! Nu wordt het toch wel interessant en zelfs een beetje spannend.
We kijken samen naar een verhaaltje over de Sint met een nieuwe Piet. Heel leuk, maar dan kijkt de Sint plots volledig in de camera, kijkt in zijn boek en daar verschijnt de naam Emma. Emma kan haar oren én ogen niet geloven. De Sint weet hoe oud ze is, dat ze dol is op dieren en dat ze enorm goed kan tekenen. Daan komt ook in dat boek voor en de Sint vertelt dat hij trots is op Daan omdat hij zo goed kan voetballen en ook vertelt hij een rijmpje over een frikandel! Laat dat nu net Daan zijn favoriete snack zijn! Dan is het de beurt aan Lotte. De Sint vindt het enorm goed dat ze zo hard haar best op school doet. Ook vermeldt hij haar knuffels. De kinderen vonden de Sint een slimme man en de verwondering was enorm aanwezig op de drie gezichtjes! Ten slotte vertelde de Sint waar we de kadootjes konden vinden: op zolder! Nog voor het verhaaltje echt klaar was, stond iedereen in de startbokken richting zolder. En ja hoor! We deden het luikje open en daar stonden verschillende kadootjes en natuurlijk wat snoepgoed!! We namen alles mee naar beneden, Daan at zich te pletter aan de speculaas, en we amuseerden ons met de nieuw verkregen spelletjes en speledingetjes. Het werd een pyjama-dag, heerlijk samen. Samen spelen, samen koekjes bakken, samen een filmpje kijken. Zulke dagen zijn schaars, dus we genoten er met volle teugen van. Dank u Sinterklaasje voor de mooie presentjes en vooral voor de mooie dag!

2 Reacties so far »

  1. 1

    Fabienne De Cubber said,

    Mooi verhaal!:0)


Comment RSS · TrackBack URI

Plaats een reactie